Quarantaine in Peru

Dagboek van mijn quarantaine in Peru

Het nieuws over het Coronavirus bereikte ons plotseling allemaal. Mij bereikte het op 9 maart terwijl ik in Amsterdam was. Ik moest mijn terugvlucht van Amsterdam naar Lima van de ene op de andere dag omboeken. “Morgen”, zeiden ze, “Wil je de vlucht of niet?” De beslissing moest in seconden gemaakt worden. Er was geen andere optie dan halsoverkop naar mijn eigen land terug te keren en daar in quarantaine te gaan.

De volgende dag nam ik de trein naar Schiphol. De lege trein op dit uur van de dag bevreemdde me. Op Schiphol zag ik de stress van andere Peruaanse landgenoten die naar huis wilden terugkeren. Eenmaal voorbij de douane oogden mijn landgenoten rustiger, nu ze zeker waren van een plek in het vliegtuig. In het vliegtuig liep de spanning weer meer op vanwege de nabijheid van zoveel anderen. Vrijwel niemand gebruikte een mondkapje in het vliegtuig.

Simpelweg de wc bezoeken was een avontuur, aangezien elke beweging die je maakte nieuwe gevaren met zich mee kon brengen: van het openen van de deur tot het juist gebruiken van het kraantje. Als er een geïnfecteerde aan boord was, kon elke handeling tot een besmetting leidden. De aanwezigheid van een zieke aan boord was al genoeg om me via de airco te besmetten. Ik telde de uren totdat ik eindelijk weer frisse buitenlucht kon inademen.

Aangekomen in Lima

Eenmaal aangekomen in Lima wilde iedereen onmiddellijk naar buiten, maar de piloot instrueerde ons om weer te gaan zitten: we moesten eerst enkele formulieren invullen voor het Ministerie van Gezondheid. Op het vliegveld wachtten werknemers van het ministerie ons op om onze temperatuur op te meten. Ze hoopten zo om eventuele passagiers met het Coronavirus er tussenuit te kunnen pikken. Ik hoorde daar gelukkig niet bij en mocht eindelijk naar buiten.

Buiten wachtte mijn taxichauffeur mij op om me naar huis te brengen. Hij droeg geen mondkapje en leek geen angst voor besmetting te hebben. Of misschien had hij dat wel, maar woog zijn werk zwaarder dan zijn angst. De straten die we op weg naar huis doorkruisten waren leeg. Dit in tegenstelling tot de normale chaos van mensen en verkeer die je op een doorsnee dag in Lima ziet.

Voordat ik thuis aankwam, belde ik mijn zus om haar te waarschuwen. Ze konden me verwachten, maar niet verwelkomen; mijn familie moest op afstand blijven in geval ik toch met het virus besmet was. Nu pas realiseerde ik mij dat ik 2 weken lang binnen hetzelfde huis van hen afgezonderd zou zijn.

Afgezonderd in mijn kamer deed ik activiteiten om de dag door te komen zoals fitness, online cursussen volgen, blogs lezen, videobellen met vrienden, etc. Op het nieuws zag ik elke dag dat het aantal geïnfecteerden en doden toenam en de president verscheen dagelijks om twaalf uur in de middag op tv om te vertellen hoe de bestrijding van het virus verder zou verlopen.

Op 16 maart kondigde de president een nationale quarantaine aan. Overdag, na het aanvragen van een speciale toestemming bij de nationale politie, mocht slechts één persoon per huishouden naar buiten om noodzakelijke boodschappen te doen. Ook gold er een avondklok vanaf zes uur ’s avonds. Na dit tijdstip mocht niemand meer op straat zijn. Dit leidde tot ontevredenheid, niet iedereen hield zich aan deze regels. Duizenden mensen werden gearresteerd.

Het milieu

In Lima zien we net als in andere plaatsen in de wereld positieve veranderingen ten aanzien van het milieu terug. De lucht boven Lima is niet langer zo grijs waar we aan gewend waren geraakt. Het is bijna onvoorstelbaar hoe helder de hemel nu is. Op de stranden bij de wijken Miraflores en Barranco zijn er zwermen vogels te zien die nu nu eens een keer geen last hebben van mensen en ook zijn er groepen dolfijnen met het blote oog waarneembaar vanaf het strand.

De situatie met het Coronavirus heeft impact op het leven van velen, maar het biedt ook de gelegenheid om te reflecteren over hoe we hierna ons leven willen leiden en wat werkelijk belangrijk is in ons leven. Ik blijf hopen op een snelle uitweg uit deze nachtmerrie en een terugkeer naar het normale leven, maar hopelijk brengt het Corinavirus ons ook tot mooie inzichten.

Orlando Vasquez, Tura-Travel Peru

Deel dit nieuws op social media